25 Δεκ 2010

Κυπαρίσσια αχρονολόγητα… (Το Πέρασμα της Ποταμιάς 13)

Επιστρέφοντας στη συμβολή των δύο κύριων ρεμάτων της Ποταμιάς, αρχίζουμε να ανηφορίζουμε τον άλλο δρόμο που οδηγεί και αυτός στην Ανεμώτια. Παντού ελιές και βαθιές ρεματιές των ρεμάτων που έρχονται από τις νότιες πλαγιές του Κουρατσώνα.
Στο μέσον της διαδρομής, χαμηλά αριστερά διακρίνεται το «Μοναστηρέλλι». Βρίσκεται ανάμεσα σε δυο ρεματιές του παραπόταμου που βγάζει στο ρέμα της Καλής Λαγκάδας. Χωματόδρομος οδηγεί σ’ αυτό, που το σημαδεύει από μακριά το τεράστιο κυπαρίσσι της αυλής του. Έξω από τον αυλόγυρο στέκεται ένας μεγάλος πλάτανος.

Το Μετόχι των Εισοδίων της Θεοτόκου έχει ανακαινιστεί. Εδώ βρισκόταν η μονόκλιτη εκκλησιά, πλακόστρωτη, με το ξυλόγλυπτο βημόθυρο και το ζωγραφισμένο τέμπλο. Σαν συνέχειά της στα δυτικά ήταν ο νάρθηκας και τα κελιά με τα ξύλινα υποστυλώματα. Το κυπαρίσσι στο κέντρο, η βρύση δίπλα στην αυλόπορτα και ο μικρός φούρνος στη νότια πλευρά ήταν όλο το μοναστήρι με τις δύο καλόγριες.
Τώρα ανακαινίστηκε το παλιό, κτίστηκαν κελιά σ’ όλη τη νότια πλευρά και προστέθηκαν δύο παρεκκλήσια. Ο Γιάννης Μουτζούρης («Μοναχισμός στη Λέσβο») αναφέρει επιγραφή ανακαίνισης του 1758 στο υπέρθυρο (δεν την είδα) και διάφορες εγγραφές του μετοχιού μέσα στο 18ο αι..

Πριν περάσουμε τη ρεματιά προς το μετόχι, ο λιόφυτος λοφίσκος επάνω από το δρόμο στεφανώνεται από ένα χαρακτηριστικό βράχο με λαξευμένους ογκόλιθους γύρω του, που δίνουν την εντύπωση συγκροτήματος «Dolmen», αυτές τις «ταφικές» κατασκευές που βρήκα και έχω ανακοινώσει σε άλλα μέρη του νησιού. Πραγματικά αυτό το κομμάτι της «αρχαιολογίας» του νησιού παραμένει αχρονολόγητο και χωρίς περαιτέρω έρευνα.



Μ. Αξιώτης (emprosnet.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια: