12 Μαΐ 2012

Στενό το κουστούμι

Είμαστε μπροστά σε διλήμματα.. και τα περιθώρια στενεύουν. Καμιά φορά οι δομές είναι πιο σημαντικές από τα άτομα, τις προσωπικότητες, που ενεργούν μέσα στις δομές. Δεν έχει νόημα να επιλέξεις τον καλύτερο μηχανοδηγό για ένα τρένο που έχει εκτροχιαστεί, πρέπει να επιλέξεις το κατάλληλο συνεργείο που θα το βάλει, ξανά, πάνω στις ράγες.. το συνεργείο που θα στήσει και θα επιδιορθώσει τις ράγες, μα, και το συνεργείο που θα δώσει τη σωστή κατεύθυνση ή έστω προσανατολισμό. Και η δομή μέσα στην οποία θα λειτουργούν, θα επικοινωνούν τα συνεργεία αυτά, είναι πιο σημαντική ακόμη και απ' τους εργοδηγούς.

Οι μεταρρυθμίσεις που θα 'ανοίξουν' μια 'κλειστή' και εσωστρεφή οικονομία, στην αρχή, θα φέρουν μεγαλύτερη ύφεση και άνοδο της ανεργίας. Δηλαδή, θα αργήσουν να φέρουν τους καρπούς που θα έφερναν αν όλη η προηγούμενη δεκαετία ήταν δεκαετία εξευρωπαϊσμού, δεκαετία σύγκλισης. Η κόπωση που παρουσιάζεται στο εκλογικό σώμα δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελιγμών, γιατί αν οι επόμενες εκλογές γίνουν με κύριο στοιχείο το 'Έγκλημα και Τιμωρία' τότε στην καλύτερη περίπτωση θα έχεις 'αμούστακους' τυχοδιώκτες και στη χειρότερη 'αξύριστους' αλλόφρονες στους θώκους εξουσίας. Ξέρεις, οι ηλίθιοι δεν είναι πρόβλημα όταν έχεις δομές που λειτουργούν, γιατί παράγουν τόση ελευθερία ώστε να χωρούν όλοι κάτω από τούτο τον ήλιο. Τι κι αν είναι ο μηχανοδηγός, τι και αν δεν είναι σόι.. όταν το τρένο κυλάει.

Το κουστούμι είναι στενό γιατί τα εργαλεία λιγοστεύουν.. η φοροδοτική ικανότητα έχει εξαντληθεί στο μεγαλύτερο μέρος της βάσης και ειδικά για εκείνους που μπορείς να τους τα 'πάρεις'. Όσον αφορά, τη νομισματική πολιτική, την απωλέσαμε.. αλλά και εκείνοι που μπορούν είναι σαν να 'σπρώχνουνε' πάνω σε πούπουλα. Οι δομικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία φέρνουν 'απτά' αποτελέσματα όταν υπάρχει διαχείριση ρίσκου, όπερ σημαίνει συνείδηση πρόληψης.. Επομένως, το να αφαιρείς 'λίπος', ελπίζοντας ότι τούτο το στρώμα θα είναι το τελευταίο, είναι σε οριακό σημείο. Παίζεις τη παρτίδα χωρίς να 'σπάσει' ο κουμπαράς, και στο τελευταίο φύλλο, άμα λάχει, μπλοφάρεις κιόλας!

Πως το είπε αυτός ο άπλυτος.. Δεν είμαστε λέει νεοναζί, ούτε φασίστες, είμαστε Έλληνες εθνικιστές! Ξέρεις, αυτό το χωρατό.. 'Θέλει η π.. ..να να κρυφτεί, μα, η χαρά δεν την αφήνει'.
 
 
Του Αντώνη Βατουσιου
(www.antonisvatousios.blogspot.com)
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: