Γενικά στοιχεία για τις Πρωτοβάθμιες Αγροτικές
Οργανώσεις
Αρχικά θα πρέπει να
γίνουν ορισμένες διευκρινήσεις προκειμένου να μπορέσουμε να κατανοήσουμε
κάποιες ουσιώδες διαφορές. Πολλοί είναι εκείνοι που συγχέουν την έννοια του
Αγροτικού Συλλόγου («Σύλλογος») με εκείνη του Αγροτικού Συνεταιρισμού
(«Συνεταιρισμός»).
Ο «Σύλλογος» είναι
μια πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, είναι μια σύμπραξη αγροτών που
αποσκοπούν στην διεκδίκηση των συμφερόντων τους. Από την άλλη ο «Συνεταιρισμός»
είναι μια ένωση παραγωγών που αποσκοπούν στην ενίσχυση της παραγωγικής
δραστηριότητας τους, είναι μια οικονομική μονάδα.
Πιο απλά, ο
«Σύλλογος» διαπραγματεύεται καλύτερες τιμές και γενικότερα καλυτέρευση του
βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της υπαίθρου. Ενώ ο «Συνεταιρισμός» πουλάει
αγροτικά προϊόντα από τα οποία επιφέρει στους μετόχους «μέρισμα ανάλογο της
προσφοράς τους».
Στις δεδομένες
πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται στον Πρωτογενή Τομέα της
Ελλάδας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι «Συνεταιρισμοί» κατά κανόνα
αποτελούν χρεωμένες και χρεοκοπημένες επιχειρήσεις.
Με Ποιους και Ποιους Αγροτικούς Συλλόγους χρειαζόμαστε;
Η βαθύτερη αιτία
δημιουργίας των Αγροτoκτηνοτροφικών Συλλόγων[i] προέκυψε και
ανατροφοδοτείται από τις οικονομικές ανισότητες όσο αφορά την επιστροφή του
παραγόμενου πλούτου στους παραγωγούς του. Για το λόγο αυτό και επειδή οι
αγρότες δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ένα ενιαίο κοινωνικό στρώμα με κοινά
συμφέροντα, υπάρχει και διαφοροποίηση μεταξύ τους.
Οι διαφοροποιήσεις
μεταξύ μεγαλοαγρότη και μικρομεσαίου δεν είναι σε μερικές δεκάδες στρέμματα,
όπως μπορεί κάποιος να πιστεύει, αλλά στην ιδιοκτησία, τις οικονομικές απολαβές
που δέχονται και στην φορολόγηση.
Για παράδειγμα ο
μεγαλοαγρότης, που μπορεί να είναι και στέλεχος (αγροτικής) εταιρίας, ελέγχει
και επωφελείται από τα μέσα παραγωγής (κατά κύριο λόγο την γη) και μισθώνει την
εργατική δύναμη εργατών γης. Έτσι ο μικρομεσαίος αγρότης ο οποίος φορολογείται
με βάση τα «τεκμήρια διαβίωσης» με 20% και καλείται να πληρώσει 75% προκαταβολή
φόρου (για το 2016), δεν μπορεί να έχει τα ίδια συμφέροντα με κάποιον
μεγαλοαγρότη που έχει αφορολόγητο όριο, απασχολεί εργαζόμενους και έχει μεγάλα
εισοδήματα.
Δεν γίνεται ο
μικρομεσαίος αγρότης, που έχει καταργηθεί γι’ αυτόν η επιστροφή Ε.Φ.Κ
πετρελαίου και του πετσοκόβουν τις επιδοτήσεις, να έχει τα ίδια συμφέροντα με
κάποιον μεγαλοαγρότη που έχει μεγάλες εκτάσεις γης και οι επιδοτήσεις του
καταβάλλονται με βάση τα «δικαιώματα» (και όχι την παραγωγή που έχει) ή πολύ
περισσότερο με κάποιον που έχει αφορολόγητο πετρέλαιο και 50% μείωση στην τιμή
του ρεύματος.
