Δημοτικό Σχολείο και Επιστολή σε Δήμαρχο και Περιφερειάρχη

Δείτε φωτογραφίες του Δημοτικού Σχολείου που ρημάζει και ενημερωθειτε για τις σχετικές δηλώσεις που έγιναν με την ευκαιρία της κοπής της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Ανεμότιας: http://anemotia-lesvou.blogspot.com/2011/01/blog-post_31.html

Διαβάστε την επιστολή που έστειλε η Επιτροπή Δημοτών Ανεμώτιας σε Περιφερειάρχη Β. Αιγαίου και Δήμαρχο Λέσβου: http://anemotia-lesvou.blogspot.com/2011/01/blog-post_28.html

Κι η σπηλιά της Παναγιάς… (Το πέρασμα της Ποταμιάς 15)

Χαμηλά πάλι στο ποτάμι, στο σημείο της συμβολής των δύο κύριων ρεμάτων. Τώρα θα ανηφορίσουμε τον τρίτο δρόμο, που ακολουθεί το ρέμα της Καλής Λαγκάδας, που σχίζει τη βόρεια πλαγιά του Άι-Λια. Το τοπίο γύρω είναι μοναδικό. Πεύκα που κατηφορίζουν, γαντζωμένα σε βράχους ηφαιστειακούς, απόκρημνους ή χαμένα στο βάθος της ρεματιάς. Ανάμεσά τους και κάτι καστανιές. Φθάνουμε σε ένα υψόμετρο και μετά ο δρόμος πηγαίνει ένα γύρω την πλαγιά κάτω από την κορυφή. Οδηγεί στα Παράκοιλα. Αριστερά συναντάμε τη βρύση του Δασαρχείου με τις γούρνες της.

Αυτό το νερό έρχεται από την πλαγιά, επάνω από το δρόμο, όπου υπάρχει η πηγή. Στη ρίζα ενός κομμένου πλάτανου, βγαίνει το νερό, μέσα σε φτέρες και αγούδουρες (ροδόδεντρα). Γύρω τα πεύκα, ψηλά και σπαθάτα, είναι «μαλλόπευκα» (Μαύρη πεύκη). Ένας αιωνόβιος πλάτανος στέκει κουφάρι σκεπασμένο με τον κισσό. Από κάτω από την βρύση, μια ραχοκοκκαλιά από βράχια κατηφορίζει στην πλαγιά.

Ακολουθώντας την, από την ανατολική τους πλευρά, κατηφορίζουμε και παρατηρούμε κάτω από τις πευκοβελόνες θεμέλια κτισμάτων, κεραμίδια και σέτια από παλιές καλλιέργειες. Όλα αυτά ανήκουν μάλλον στη Μονή της Καλής Λαγκάδας, που αναφέρεται σε μια απόφαση Πατριαρχικής Συνόδου τού 1331. Έτσι, πιο κάτω, στη ρίζα του πανύψηλου βράχου υπάρχει η σπηλιά της Παναγιάς. Ένα κτισμένο τοιχάκι και μετά η είσοδος. Η καμάρα του βράχου κλείνει από τοίχο με μια πόρτα.

Στην αριστερή παραστάδα πέτρα με σταυρό και στην καμάρα ίχνη από τοιχογραφία. Σε κτιστό τοιχάκι η «αγία τράπεζα» με μικρές εικόνες. Ένας ραβδωτός κίονας, το μόνο αρχιτεκτονικό μέλος, πάει τη σκέψη σε προχριστιανικό τόπο λατρείας. Ένας ιερός τόπος, χαμένος στη δασωμένη του πλαγιά και στον απροσδιόριστο χρόνο της αρχής του.

Μ. Αξιώτης (emprosnet.gr)

Βιντεοσκόπηση σύγκρουσης γύπα με ανεμογεννήτρια στο αιολικό πάρκο του Λέντα στη νότια Κρήτη

Ο γύπας όπως ξεκάθαρα διαπιστώνεται από το video που ακολουθεί, χτυπήθηκε από τα πτερύγια μίας ανεμογεννήτριας στη περιοχή Λέντα στα Αστερούσια βουνά της νότιας Κρήτης στις 27/10/2009. Οι άνθρωποι που τράβηξαν το video, συγκεντρώθηκαν γύρω από το τραυματισμένο πτηνό και το έστειλαν αμέσως στο Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων (ΕΚΠΑΖ) στο νησί της Αίγινας, όπου διαγνώστηκε με ένα σπασμένο φτερό και λειτουργία μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις. Κρίνοντας από το δελτίο τύπου του ΕΚΠΑΖ, καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να βοηθήσει τον 2 ετών γύπα να ανακτήσει τις δυνάμεις του και να ξαναπετάξει ξανά μία μέρα στο φυσικό του περιβάλλον, αλλά το αποτέλεσμα είναι δυστυχώς αβέβαιο.

Το ΕΚΠΑΖ αναφέρει επίσης, ότι αν και τα αιολικά πάρκα ανήκουν στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι οποίες παράγουν φθηνή ηλεκτρική ενέργεια και καθυστερούν την αλλαγή του κλίματος (...?????....), είναι σημαντικό ότι οι αρνητικές επιπτώσεις από την εγκατάσταση και τη λειτουργία των ανεμογεννητριών σε άλλους ζώντες οργανισμούς όπως είναι τα πουλιά, νυχτερίδες κ.α. που ζουν ή μεταναστεύουν, μέσω της συγκεκριμένης περιοχής πρέπει να εκτιμούνται σοβαρά πριν την εγκατάσταση. "Αυτή είναι μία πολύ σημαντική παράμετρος για τη διατήρηση της βιοπικιλότητας, που δυστυχώς, δεν απολαμβάνει την απαραίτητη προσοχή στην Ελλάδα".

Η περιοχή του Λέντα βρίσκεται κοντά στο τόπο NATURA 2000 και παράλληλα είναι μία από τις κύριες οδούς μετανάστευσης των πτηνών στην Ελλάδα. Έχουν αναφερθεί 5 περιπτώσεις γυπών που έχουν σκοτωθεί από ανεμογεννήτριες στο νησί της Κρήτης πρόσφατα. Φανταστείτε τον αριθμό των πτηνών πoυ τραυματίστηκαν και σκοτώθηκαν απαρατήρητα.....

Γιατί τα πουλιά προσελκύονται γύρω από τα αιολικά πάρκα και θανατώνονται

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο αυτού του σπάνιου video είναι ότι δείχνει γιατί η σύγκρουση συνέβη. Τα πτηνά συχνά επωφελούνται από ένα ατμοσφαιρικό φαινόμενο που είναι τα θερμικά ρεύματα αέρα. Τα ρεύματα αυτά είναι ουσιαστικά updrafts του θερμού αέρα που υψώνονται από το έδαφος στον ουρανό. Φέρουν ελικοειδή κυκλική διαδρομή και εντός αυτών των στηλών της αύξησης του αέρα, τα πουλιά είναι σε θέση να κάνουν "βόλτα" στα ρεύματα αέρα και να αναρριχηθούν σε υψηλότερα υψόμετρα, ενώ δαπανούν ταυτόχρονα πολύ λίγη ενέργεια κατά την όλη διαδικασία. Μοναχικά πουλιά, όπως οι γύπες, οι αετοί και τα γεράκια συχνά για να επωφεληθούν από τα θερμικά ρεύματα αέρος, παρατείνουν τη διάρκεια της πτήσης τους, προς αναζήτηση τροφής. Κοινωνικά πουλιά που πετούν σε μεγάλα σμήνη επίσης χρησιμοποιούν τα θερμικά ρεύματα αέρα για κερδίσουν υψόμετρο και να επεκτείνουν το φάσμα τους κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης.

Τα θερμικά ρεύματα αέρα, δημιουργούνται από την άνιση θέρμανση της επιφάνειας της Γης από την ηλιακή ακτινοβολία. Ο ήλιος θερμαίνει το έδαφος, το οποίο με τη σειρά του θερμαίνει τον αέρα ακριβώς από πάνω. Σκοτεινές περιοχές γης, βραχώδη επιφάνειες, αστικές περιοχές και δρόμοι, είναι καλές πηγές θερμικών αέριων ρευμάτων. Τώρα στην Ελλάδα, όπου οι ανεμογεννήτριες βρίσκονται αποκλειστικά στις κορυφογραμμές βουνών, μεγάλες εκτάσεις του εδάφους και των πετρωμάτων είναι εκτεθειμένες λόγω της εκκαθάρισης των οδών πρόσβασης και των χώρων των ανεμογεννητριών και καλύπτονται με χαλίκι και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και με άσφαλτο. Ως εκ τούτου, θερμικά ρεύματα αέρα είναι πολύ πιθανό να αναπτυχθούν γύρω από τις ανεμογεννήτριες, προσελκύοντας όλο και περισσότερα πτηνά......

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε το Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων στη ιστοσελίδα: ekpazp.gr


Διαβάστε σχετικά:

Αλήθειες και ψέματα για την Αιολική Ενέργεια
153 ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ: ΟΛΕΣ ΔΥΤΙΚΑ...

Στ’ Μπουφ’ του β’νάρ’… (Το πέρασμα της Ποταμιάς 14)

Όλη η τεράστια λεκάνη της Ποταμιάς, η οποία διαρρέεται από τα παραπόταμά της, ανοίγεται προς τον κόλπο της Καλλονής, έχοντας σαν «τείχος» στα δυτικά τους ορεινούς όγκους του Κουρατσώνα και του Άι-Λια (Λίβανος). Επάνω από το Μοναστηρέλλι περνά ο δρόμος από την Ανεμώτια προς τον Λίβανο. Μια από τις ανατολικές κορυφές του Κουρατσώνα, τα Λεπρίνια, δεσπόζουν επάνω από τη λεκάνη της Ποταμιάς.
Κάτω από αυτόν το δρόμο, επάνω από το Μετόχι, προβάλλει στο χάος σαν πέτρινη γροθιά, ένα ύψωμα με απόκρημνα βράχια στις τρεις του πλευρές. Είναι του «Μπούφου το βουνάρι» (Μπουφ’ του β’νάρ’). Από εδώ ελέγχεται όλο το πέρασμα της Ποταμιάς.

Ένας αυχένας, «στολισμένος» με ένα παλιό πέτρινο ντάμι και ένα μεγάλο αλώνι, το ενώνει με τον δρόμο. Στο υπερυψωμένο άκρο του ξεχωρίζει θεμέλιο ορθογωνίου κτίσματος και ένα γύρω όστρακα από τεφρά και μελαμβαφή λεσβιακά αγγεία, καθώς και κεραμίδια στέγης. Στον αυχένα υπάρχει τείχος στην βάση της σύγχρονης «χώρισης» των κτημάτων.
Προφανώς εδώ υπήρχε αρχαίο οχυρό (βίγλα). Εξάλλου, δίπλα στον δρόμο, απλώνεται στην ομαλή πλαγιά του βουνού μια αρχαία εγκατάσταση. Θεμέλια, λαξευμένοι λίθοι, όρθιοι παραστάτες, κομμάτια πιθαριών και κεραμίδων, γεμίζουν τον τόπο. Άγραφη κεραμική παντού και ανάμεσά της όστρακα από τεφρά αγγεία. Η θέση ονομάζεται όπως και η κορυφή: Λεπρίνια.

Λίγο πιο πέρα μια πηγή αρδεύει ένα περιβολάκι, κάτω από του Καζάνζη τον πλάτανο. Στο βάθος κάτω διακρίνεται το εξωκκλήσι της Αγίας Μαρίνας, στις δε κορυφές των λιόφυτων λόφων στέκονται υπέροχα μικρά συγκροτήματα από αγροτικές εγκαταστάσεις.


Μ. Αξιώτης (emprosnet.gr)

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΤΩΝ ΑΝΕΜΩΤΙΑΣ

http://anemotia-lesvou.blogspot.com