Υπόσχεση για άμεσες πληρωμές και μέτρα για τη συνέχεια. Ήλθον, είδον και απήλθον ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ - www.olsa.gr)

Τις πληγείσες από τις βροχοπτώσεις της περασμένης Τρίτης περιοχές της κεντρικής και δυτικής Λέσβου περιόδευσε χθες Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Βαγγέλης Αποστόλου.

Αργά το μεσημέρι συμμετείχε σε πολύωρη σύσκεψη με θέμα τα προβλήματα της αγροτικής οικονομίας του νησιού, όπου ανακοίνωσε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων.

Ως «βραχυπρόθεσμα και άμεσα ανακουφιστικά μέτρα» ο κ. Αποστόλου ανακοίνωσε «τις πληρωμές μέσα από το κονδύλι που αφορούσε τον γαλακτοκομικό τομέα, 1, 65 εκατ. ευρώ, το 85% του οποίου θα έρθει στη Λέσβο και θα κατανεμηθεί στους κτηνοτρόφους». «Γύρω στα τρία εκατομμύρια ευρώ», σημείωσε, «άμεσα πληρώνονται και αφορούν εκκρεμότητες βιολογικής γεωργίας 2012-2013, μέχρι τέλος της χρονιάς θα πληρωθεί και το 2014».

Όπως τόνισε ο υπουργός, πρόκειται για χρήματα «που ουσιαστικά θα κατευθυνθούν στις συγκεκριμένες περιοχές, δεδομένου ότι στο μεγάλο μέρος αφορούν την κτηνοτροφία της περιοχής. Επίσης, μέχρι περίπου τις 20 Δεκεμβρίου, θα πληρωθεί ένα μεγάλο κομμάτι της εξισωτικής αποζημίωσης για τη Λέσβο και ιδιαίτερα επειδή με τις διορθωτικές κινήσεις που κάναμε έχουμε και αύξηση της ενίσχυσης που αφορά τις ορεινές περιοχές, αλλά και ταυτόχρονα, επειδή οι ορεινές περιοχές δεν είναι μόνο κτηνοτροφία αλλά είναι και η ελαιοκαλλιέργεια, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα ποσά θα είναι πάρα πολύ σημαντικά. Ενδέχεται να ξεπεράσουν στο σύνολό τους τα 10 με 12 εκατομμύρια ευρώ».

Αγροτικοί Σύλλογοι: Aναγκαίοι όσο ποτέ !

Γενικά στοιχεία για τις Πρωτοβάθμιες Αγροτικές Οργανώσεις 

Αρχικά θα πρέπει να γίνουν ορισμένες διευκρινήσεις προκειμένου να μπορέσουμε να κατανοήσουμε κάποιες ουσιώδες διαφορές. Πολλοί είναι εκείνοι που συγχέουν την έννοια του Αγροτικού Συλλόγου («Σύλλογος») με εκείνη του Αγροτικού Συνεταιρισμού («Συνεταιρισμός»). 

Ο «Σύλλογος» είναι μια πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, είναι μια σύμπραξη αγροτών που αποσκοπούν στην διεκδίκηση των συμφερόντων τους. Από την άλλη ο «Συνεταιρισμός» είναι μια ένωση παραγωγών που αποσκοπούν στην ενίσχυση της παραγωγικής δραστηριότητας τους, είναι μια οικονομική μονάδα.

Πιο απλά, ο «Σύλλογος» διαπραγματεύεται καλύτερες τιμές και γενικότερα καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της υπαίθρου. Ενώ ο «Συνεταιρισμός» πουλάει αγροτικά προϊόντα από τα οποία επιφέρει στους μετόχους «μέρισμα ανάλογο της προσφοράς τους».

Στις δεδομένες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται στον Πρωτογενή Τομέα της Ελλάδας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι «Συνεταιρισμοί» κατά κανόνα αποτελούν χρεωμένες και χρεοκοπημένες επιχειρήσεις.

Με Ποιους και Ποιους Αγροτικούς Συλλόγους χρειαζόμαστε;

Η βαθύτερη αιτία δημιουργίας των Αγροτoκτηνοτροφικών Συλλόγων^[i] προέκυψε και ανατροφοδοτείται από τις οικονομικές ανισότητες όσο αφορά την επιστροφή του παραγόμενου πλούτου στους παραγωγούς του. Για το λόγο αυτό και επειδή οι αγρότες δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ένα ενιαίο κοινωνικό στρώμα με κοινά συμφέροντα, υπάρχει και διαφοροποίηση μεταξύ τους.

Οι διαφοροποιήσεις μεταξύ μεγαλοαγρότη και μικρομεσαίου δεν είναι σε μερικές δεκάδες στρέμματα, όπως μπορεί κάποιος να πιστεύει, αλλά στην ιδιοκτησία, τις οικονομικές απολαβές που δέχονται και στην φορολόγηση.

Για παράδειγμα ο μεγαλοαγρότης, που μπορεί να είναι και στέλεχος (αγροτικής) εταιρίας, ελέγχει και επωφελείται από τα μέσα παραγωγής (κατά κύριο λόγο την γη) και μισθώνει την εργατική δύναμη εργατών γης. Έτσι ο μικρομεσαίος αγρότης ο οποίος φορολογείται με βάση τα «τεκμήρια διαβίωσης» με 20% και καλείται να πληρώσει 75% προκαταβολή φόρου (για το 2016), δεν μπορεί να έχει τα ίδια συμφέροντα με κάποιον μεγαλοαγρότη που έχει αφορολόγητο όριο, απασχολεί εργαζόμενους και έχει μεγάλα εισοδήματα.

Δεν γίνεται ο μικρομεσαίος αγρότης, που έχει καταργηθεί γι’ αυτόν η επιστροφή Ε.Φ.Κ πετρελαίου και του πετσοκόβουν τις επιδοτήσεις, να έχει τα ίδια συμφέροντα με κάποιον μεγαλοαγρότη που έχει μεγάλες εκτάσεις γης και οι επιδοτήσεις του καταβάλλονται με βάση τα «δικαιώματα» (και όχι την παραγωγή που έχει) ή πολύ περισσότερο με κάποιον που έχει αφορολόγητο πετρέλαιο και 50% μείωση στην τιμή του ρεύματος. 

Ομιλία Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου στην Ανεμώτια (φωτ.-video)

Ο Αγροτικός Σύλλογος Ανεμώτιας (www.asanemotias.wordpress.com) και η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου πραγματοποίησαν το Σάββατο ενημέρωση των αγροτοκτηνοτρόφων του χωριού.

Απόσπασμα απο την ομιλία του Δημήτρη Στεφανή αντιπροέδρου της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου που πραγματοποιήθηκε στην Ανεμώτια

περισσότερα ΕΔΩ

Μικρασιάτικο Πανηγύρι από την Ένωση Μικρασιατών Δημοτ. Ενότητας Καλλονής - 29 Ιουλίου 2016, Αρίσβη

Παρουσίαση του ευρήματος "Αρχαίος ληνός (ελαιουργείο) από τη Λέσβο"

Σας καλούμε στην παρουσίαση του ευρήματος "Αρχαίος ληνός (ελαιουργείο) από τη Λέσβο" την Τετάρτη, 27 Ιουλίου 2016 και ώρα 19.00 στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης, όπως αποσπάσθηκε από τη σωστική ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών βελτίωσης της 9ης Ε.Ο. Θερμής-Πηγής-Λάμπου Μύλων και επανατοποθετήθηκε για έκθεση στο αίθριο του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης.

Στην εκδήλωση θα παραστούν η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δρ Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη και η Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, κ. Χριστιάνα Καλογήρου.

Σας περιμένουμε.

Το τσιμέντο πέφτει στην παραλία της Σκάλας Ερεσού... θα τους αφήσουμε να καταστρέψουν τα πάντα; (Του Στρατή Αναγνώστου)

Δείτε ακόμα: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΛΣΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΕΡΕΣΟΥ

 

Ο αείμνηστος Μιχαήλ Γούτος, στον οποίο οφείλεται κατά κύριο λόγο η  ιδανική τουριστική αξιοποίηση του Μολύβου, πρότεινε το 1966, μεταξύ των άλλων, «την καταπολέμηση της κερδοσκοπίας στην αγορά ελληνικών παραλιών με νομοθετική επιβολή της αποτροπής της αγοραπωλησίας, την άμεση διακοπή των απαλλοτριώσεων υπέρ τρίτων στις ελληνικές παραλίες καθώς και τη διαφύλαξη της ελεύθερης κυκλοφορίας στη ζώνη του χειμερίου κύματος για όλη τη χώρα».

Προφανώς ο Γούτος κάτι ήξερε και έρχεται να επαληθευθεί πενήντα χρόνια μετά, αφού το κεντρικό τμήμα της παραλίας της Ερεσού πέρασε νόμιμα, όπως φαίνεται, σε χέρια ιδιώτη και άρχισαν να κατασκευάζονται ακαλαίσθητα τσιμεντένια κράσπεδα, για να ορίσουν τον ιδιωτικό χώρο.  

Παράλληλα τοποθετήθηκαν τρεις τεράστιοι βράχοι, που εμποδίζουν την πρόσβαση των αυτοκινήτων στον συγκριμένο χώρο, μπροστά ακριβώς από την καφετέρια «Da Luz», αφαιρέθηκε η πινακίδα προστασίας του θαλάσσιου λευκού κρίνου (pancratium maritimum), ισοπεδώθηκε ο χώρος, όπου φύτρωνε το προστατευόμενο αυτό είδος και κλαδεύτηκαν υπέρ του δέοντος τα εκεί ευρισκόμενα αρμυρίκια, προφανώς για να απομακρυνθούν οι υπαίθριοι κατασκηνωτές.

Στο πρωτοφανές για τον τόπο αυτό εγχείρημα ο αντιδήμαρχος της περιοχής κ. Ρούσσης περιορίστηκε να πει ότι όλα είναι νόμιμα και παρότρυνε τους απλούς πολίτες, που αμφισβητούν τη γνώμη του να καταφύγουν δικαστικά. Ευτυχώς, χάρη στην πρωτοβουλία του ιδιώτη Σπύρου Πιπερά δημοσιοποιήθηκε το επίμαχο Φ.Ε.Κ. (α.φ. 36, 14-2-2012 τ. Δ΄) και επισημάνθηκαν τα εξόφθαλμα λάθη στη χάραξη των διαφόρων ζωνών του   αιγιαλού της

To Altin Adasi ή αλλιώς το χρυσό νησί.

Μια συνοπτική ματιά στα τελευταία χρόνια της Οθωμανοκρατίας στη Λέσβο.

Γράφει ο Σαράντος Σταυρινός - ιστορικός

Mια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν του νησιού που οι Τούρκοι όχι τυχαία αποκαλούσαν Midilli adası Οsmanli Bahcesi, δηλαδή το νησί της Μυτιλήνης της Αυτοκρατορίας κήπος ή Gϋmüş Adası (ασημένιο νησί) ή Altın Adası (χρυσό νησί) παρουσιάζοντας αρχικά με πολύ συνοπτικό τρόπο την οικονομική και στην συνέχεια την κοινωνική και διοικητική κατάσταση που επικρατούσε στο νησί τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια πριν την απελευθέρωση και τη σταδιακή ενσωμάτωσή του στο ελληνικό κράτος παρουσιάζει ο ιστορικός Σαραντος Σταυρινος με αφορμή την ξεχωριστή επέτειο για την συμπλήρωση εκατό χρόνων από την απελευθέρωση της Μυτιλήνης στις 8 Νοεμβρίου του 1912 και την απελευθέρωση ολόκληρου του νησιού στις 8 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, ύστερα από 450 περίπου χρόνια 0θωμανοκρατίας.

Οι γενικότερες ανακατατάξεις που συμβαίνουν στο εσωτερικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, καθ’ όλη την διάρκεια του 19ου αιώνα, ως απόρροια μια ευρύτερης οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, συγκλονίζουν την ήδη παρακμασμένη και υπό διάλυση αυτοκρατορία. Σε μια τελευταία προσπάθεια να παρακολουθήσει τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της, καθώς βρίσκεται εξαρτημένη από την Ευρωπαϊκή βιομηχανία και το εμπόριο, αναγκάζεται να προχωρήσει σε διάφορες εσωτερικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες μεταξύ 1839 και 1876, γνωστές και ως Τανζιμάτ *, που επιτρέπουν στις μη μουσουλμάνους τής επικράτειάς της να αποκτήσουν ισότιμα δικαιώματα με τους μουσουλμάνους αλλά και οικονομική ισχύ, συμβάλλοντας έτσι στην ακμή πολλών ελληνικών κοινοτήτων μέσα από τις ευνοϊκότερες συνθήκες που δημιουργούνται, οι οποίες σε συνδυασμό με την κατάργηση των διαφόρων μονοπωλίων θα επηρεάσουν, στην περίπτωσή μας, θετικά την οικονομία του νησιού.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα πολύκροτη και σημαντική περίοδο τόσο για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τμήμα της οποίας μέχρι το 1912 αποτελεί και το νησί της Λέσβου, αλλά και για την ίδια την ιστορία του νησιού, καθώς για πολλούς είναι η Χρυσή Εποχή της οικονομικής αλλά και πολιτιστικής του ανάπτυξης που συμπίπτει επίσης χρονικά με την εμφάνιση της τελευταίας φάσης του Ανατολικού Ζητήματος *1. 

Οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, ειδικότερα στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, θα οδηγήσουν στην δημιουργία μιας ανερχόμενης αστική τάξης ανάμεσα στους Έλληνες κατοίκους του νησιού οι οποίοι, μέσα από τα αξιώματα και τις θέσεις που κατέχουν και μονοπωλούν όπως του δημογέροντα, του προξένου ή του υποπρόξενου, γίνονται οι κύριοι εκφραστές της τοπικής οικονομίας, ελέγχοντας σε μεγάλο βαθμό τις κοινωνικές και εμπορικές δομές στο νησί αποτελώντας παράλληλα τον καθοριστικό παράγοντα στις τοπικές εξελίξεις της κοινωνικής κι εμπορικής ζωής της πόλης. Είναι αυτοί που ουσιαστικά ελέγχουν τη βιομηχανία του λαδιού και των παράγωγών τους ενώ χειρίζονται αποκλειστικά το μεγαλύτερο τμήμα του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Οι νέες αυτές συνθήκες τούς παρέχουν την δυνατότητα να επεκτείνουν σταδιακά τις δραστηριότητές τους και σε άλλους οικονομικούς τομείς που ξεπερνάνε τα στενά όρια του νησιού όπως για παράδειγμα η ίδρυση από τον Πάνο Κουρτζή και τον Μιχαήλ Κούμπα της Τράπεζας Μυτιλήνης το 1881 και δύο χρόνια αργότερα της Ατμοπλοΐας Αιγαίου από τον πρώτο. Οι κινήσεις αυτές από δύο πρωτοπόρους του λεσβιακού καπιταλιστικού συστήματος έχουν ως αποτέλεσμα οι εμπορικοί δρόμοι της εποχής εντός κι εκτός Αυτοκρατορίας να οργώνονται κυριολεκτικά από το λεσβιακό εμπορικό δαιμόνιο *2.

30.000 ευρώ αγνοούνται από το «Καραγιαννοπούλειο»! στη Φίλια. Κληροδοτήματα στη Λέσβο και το Ίδρυμα Βλάμη στην Ανεμώτια

Η Ομάδα Δημοσιονομικού Ελέγχου εντόπισε μη σύννομες ενέργειες στη διοίκηση του κληροδοτήματος της Φίλιας και δρομολογεί εξελίξεις! 

Θυμίζουμε ότι κληροδότημα με άγνωστη την τύχη του  (;) υπάρχει και στην Ανεμώτια, διαβάστε εδώ: "Τα Κληροδοτήματα κάνουν τον Κινέζο...". Το "Ιδρυμα Χρήστου Βλάμη", Ανεμώτια

Δείτε επίσης:
- Υπό σύσταση κοινωφελές ίδρυμα Βλάμη (;) και αποχαρακτηρισμός έκτασης ιδιοκτησίας του ως μη δασικής  

- Κληρονομιά Βλάμη: Τοποθέτηση - Προτάσεις από την Επιτροπή Δημοτών στην 1η Συνάντηση Ανεμωτισίων (8/5/2011)

Παραθέτουμε στη συνέχεια το δημοσίευμα της εφημερίδας "Εμπρός":  
 

Μία ακόμη προβληματική υπόθεση, αυτήν τη φορά σε ένα από τα πιο σημαντικά κληροδοτήματα που ανήκουν στο Δήμο Λέσβου, που ανέδειξε το «Ε» από τα τέλη του 2014, επιβεβαιώθηκε ως τέτοια από το Υπουργείο Οικονομικών, καθώς -σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες- η ομάδα Δημοσιονομικού Ελέγχου, που πρόσφατα έκανε «φύλλο και φτερό» τα στοιχεία του «Καραγιαννοπούλειου» της Φίλιας, έβγαλε το πόρισμά της, στο οποίο υποστηρίζεται ότι υπάρχουν ευρήματα κακοδιαχείρισης εκ μέρους των τελευταίων διοικήσεών του.

Το «Ε» είχε αναδείξει το θέμα αξιολογώντας πληροφορίες του αλλά και σχετική ερώτηση της επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Νίκης Τσιριγώτη στο δημοτικό συμβούλιο, που έφεραν τη διοίκηση του κληροδοτήματος να μην έχει υποβάλει φορολογική δήλωση για τρία ολόκληρα χρόνια!

Το θέμα προχώρησε στη συνέχεια, με νέα ρεπορτάζ του «Ε» να αποκαλύπτουν πολλές ελλείψεις στα οικονομικά στοιχεία του κληροδοτήματος, φιλοξενώντας και τις εξηγήσεις σε κάθε περίπτωση από τον έως σήμερα πρόεδρο του κληροδοτήματος Σταύρο Σκαλοχωρίτη, που ξεκαθάριζε ότι δεν υπήρχε κάτι το μεμπτό στην όλη υπόθεση, παραδεχόμενος ωστόσο πως γνώριζε ελάχιστα από τις διαδικασίες που έπρεπε να εκτελέσει ως πρόεδρος της Φίλιας, που αυτόματα -βάσει και της βούλησης των διαθετών Ευστρατίου και Μαρίας Καραγιαννοπούλου- οριζόταν και πρόεδρος του κληροδοτήματος.

O Aγροτικός Σύλλογος Ανεμώτιας τίμησε την Επανάσταση του 1821 (Video)

Φέτος -για πρώτη φορά- ο Αγροτικός Σύλλογος Ανεμώτιας (asanemotias.wordpress.com) τίμησε τον Εθνικό Ξεσηκωμό του 1821.

Τίμησε όσους με τις πράξεις τους συνέβαλαν ώστε να δημιουργηθεί το πρώτο Ελληνικό κράτος.  Όλους εκείνους που γοητεύτηκαν απο τα κελεύσματα του Ρήγα Βελεστινλή (Φεραίου), της Ελληνικής Νομαρχίας  παρά Ανωνύμου του Έλληνος και «σήκωσαν τα σπαθιά της Δικαιοσύνης». Όλους όσους δεν διαπραγματεύτηκαν με τον Μέτερνιχ και την Ιερά Συμμαχία την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία τους.

Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι πάντα ειν’ ο ίδιος ο λαός,

αυτός που τσακίζει τους κάθε λογής «κοτζαμπάσηδες».

 Βίντεο απο την εκδήλωση

Ο Ελληνισμός της Συρίας

Η δραματική έξοδος των Σύρων από τις προγονικές εστίες τους έχει συγκλονίσει ολόκληρο τον κόσμο. Ένας ιστορικός λαός 23 εκατομμυρίων εξοντώνεται και μια χώρα με σημαντική προσφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό έχει μετατραπεί σε έναν απέραντο, θλιβερό ερειπιώνα: 250.000 ψυχές χάθηκαν, μέχρι τώρα, μέσα στη βαρβαρότητα του εμφύλιου πολέμου (εκ των οποίων 10.664 παιδιά και 6.783 γυναίκες) και στους σκοτωμένους προστίθενται και 1,5 εκατομμύριο ανάπηροι.

Τέσσερα περίπου εκατομμύρια, πρώην κάτοικοι της «ευδαίμονος» Συρίας, έχουν πάρει, με την ψυχή στο στόμα, το δρόμο της προσφυγιάς.

Και σύμφωνα με τον Ο.Η.Ε., 290 χώροι ή μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς έχουν καταστραφεί στη Συρία από την έναρξη του εμφύλιου πολέμου.

Μπροστά στην τραγωδία του συριακού λαού, οι Έλληνες, παρά τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται και τα πρόσθετα προβλήματα που δημιουργεί στη χώρα ο προσφυγικός κατακλυσμός, έδειξαν ότι η ιδέα του ανθρωπισμού και ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή παραμένουν ζωντανές αξίες και γίνονται πράξη καθημερινά στη χώρα που γέννησε, κάποτε, έναν Πλάτωνα κι έναν Αριστοτέλη.

Ίσως, όμως, αυτή η ευαισθησία που δείχνει ο ελληνικός λαός απέναντι στο δράμα του συριακού λαού να έχει σχέση και με την επιβίωση πολλών στοιχείων του ελληνικού και βυζαντινού πολιτισμού στη Συρία, τα οποία κρατούν ζωντανή την ιστορική συνείδηση μιας εθνικής σχέσης και κοινής συμπόρευσης των δύο χωρών, που χρονολογείται πριν από πολλούς αιώνες.