Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΙΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΙΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

7 Μαΐ 2013

Ένα ποίημα για την Ανεμώτια

 
Η Ανεμώτια
 

Οι πρόγονοί μας του χουργιό
το είπαν Ανημώτια
γιατί ψιλά το χτίσανε
στου Άνεμου τα ώτα
 
Στου έδαφος του τ΄άγουνου
δύσκολα περπατούμε
μα του τόπου που γεννηθήκαμε
πρέπει να αγαπούμε
 
Ανεμωτισ΄ υπάρχουνε
σε όλη την οικουμένη
γιατί οι συνθήκες της ζωής
μας έχουν σκορπισμένοι
 
Όμως όπου και να βρισκόμαστε
στον κόσμο αυτόν που ζούμε
το όμορφο χωριουδάκι μας
ποτέ να μη ξεχνούμε
 
Και το σταυρό να κάνουμε
στου Χρστο του χωριανό μας
γιατί έφτου αφήσαμι
μικρά τουν αφαλό μας

Κων/νος Γ. Μητρέλλος
Ανεμώτια Λέσβου, Σεπτέμβριος 1980
 
 
αναδημοσίευση παλαιότερης ανάρτησής μας (17/02/2009)
 
Διαβάστε επίσης:
 
 
 

15 Φεβ 2010

“ Πεζά και τροχοφόρα ”

ΠΕΖΑ ΚΑΙ ΤΡΟΧΟΦΟΡΑ” είναι ο τίτλος της πρώτης ποιητικής συλλογής του Λέσβιου λογοτέχνη Χρήστου Βατούσιου, που κυκλοφορεί ήδη στα βιβλιοπωλεία σε μια εξαιρετικά επιμελημένη έκδοση του οίκου “ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ”.
Η ποιητική συλλογή αποτελείται από 49 ποιήματα που γράφτηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ζωής του ποιητή. Τα ποιήματα αποπνέουν χαρά ζωής, όνειρο, λυρικές εικόνες, προβληματισμό και θλίψη. Ό,τι νιώθει ο άνθρωπος δηλαδή.

Ο Χρήστος Βατούσιος με καταγωγή από την Ανεμότια γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Τα “Πεζά και τροχοφόρα” είναι η πρώτη ποιητική συλλογή που εκδίδει. Το βιβλίο παρουσιάστηκε το Νοέμβριο στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Νέας Πεντέλης από τον σκηνοθέτη Ανδρέα Αντωνιάδη, ενώ το μουσικό συγκρότημα “EnCardia” πλαισίωσε την παρουσίαση με μουσικές και χορό από τον ιταλικό Νότο.

Δείγματα γραφής:

ΜΑΗΣ
Ζώο που κράζει λευτεριά
η ορμή του ανθρώπου.
Σε κούνια πήλινη
κοιμάται τ' άφτερο.
Ακρόπρωρες γοργόνες και γητευτές
σκίζουν τα φωτεινά.
Αιθεροβατούν στης μοναξιάς την κόψη.
Τα πέλαγα μυρίζουντα
ουράνια μυρίζουντα
ονείρατα μυρίζουν
και μας καλούν στο βλογημένο χορό.
Στόμα με στόμα
χέρι με χέρι
ζωή με ζωή.

Η ΠΟΛΗ
Δεν πέφτει η πόλη.
Ακριβός ο δρόμος.
Μην τρέχεις.
Στάσου, στάσου,
σ' ακολουθώ.
Δεν πέφτει η πόλη.
Ήρεμα νερά.
Λιώνουν τα χιόνια.
Μην τρέχεις.
Δεν αντέχω.
Δεν πέφτει η πόλη.
Σου μάζεψα τα λουλούδια.
Γελαστά, να τα φοράς.
Δεν πέφτει η πόλη.
Εμείς την ανεβαίνουμε.


πηγή: "Αιολικά Νέα"


28 Ιουν 2009

ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ


ΜΟΛΥΣΜΕΝΗ ΑΘΗΝΑ

Αθήνα σε βαρέθηκα
και θα σε παρατήσω
θα πάω πίσω στο χωριό
πρόβατα να βοσκήσω

να τριγυρνώ στις λαγκαδιές
στους κάμπους τα λιβάδια
και να ξαπλώσω ήσυχα
στα πράσινα χορτάρια

Αθήνα θα σ΄απαρνηθώ
με μάτια δακρυσμένα
γιατί όλα τα κάλη σου
τα ΄χεις μολυσμένα

γι΄αυτό θα φύγω στο χωριό
πριν η ζωή μου σβήσει
να ζήσω πια αμέριμνος
παρέα με τη φύση.


Κωνσταντίνος Γ. Μητρέλλος
Ανεμώτια Λέσβου, 10/08/1981
Διαβάστε και τα προηγούμενα

8 Απρ 2009

ΝΙΟΤΗ

Συνεχίζοντας την προβολή ποιημάτων, που έχουν γράψει συγχωριανοί μας, σας παραθέτουμε το παρακάτω ποίημα που λάβαμε με mail:

ΝΙΟΤΗ
Στην άκρη κάθησα
Της έρημης δημοσιάς
Να θυμηθώ

Το βλέμμα μου άφησα
Στα όρια της βελανιδιάς
Να ονειρευτώ

Στο γιαλό σταμάτησα
Λίκνο της ποταμιάς
Για να σε δω

Τον ορίζοντα κράτησα
Της πέτρας της ελιάς
Και σε ζητώ


Παναγιώτης Γ. Παπαδέλλης

Σημ. Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Παν. Γ. Παπαδέλλη για το ποίημα που μας έστειλε καθώς και για τα καλά του λόγια που μας δίνουν κουράγιο και αποτελούν παραίνεση για να εντείνουμε την προσπάθεια προβολής του χωριού μας.

17 Φεβ 2009

Ένα ποίημα


Ψάχνοντας τα "κιτάπια" μας βρήκαμε μερικά ποιήματα γραμμένα από συγχωριανούς μας στην ντοπιολαλιά του τόπου μας. Το χαρτί που είχαν γραφτεί κιτρίνισε όμως οι λέξεις περίμεναν. Λες και το ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα αναρτηθούν σε αυτό εδώ το blog.
Για αρχή λοιπόν σας παρουσιάζουμε την "Ανεμώτια".

Η Ανεμώτια

Οι πρόγονοί μας του χουργιό
το είπαν Ανημώτια
γιατί ψιλά το χτίσανε
στου Άνεμου τα ώτα

Στου έδαφος του τ΄άγουνου
δύσκολα περπατούμε
μα του τόπου που γεννηθήκαμε
πρέπει να αγαπούμε

Ανεμωτισ΄ υπάρχουνε
σε όλη την οικουμένη
γιατί οι συνθήκες της ζωής
μας έχουν σκορπισμένοι

Όμως όπου και να βρισκόμαστε
στον κόσμο αυτόν που ζούμε
το όμορφο χωριουδάκι μας
ποτέ να μη ξεχνούμε

Και το σταυρό να κάνουμε
στου Χρστο του χωριανό μας
γιατί έφτου αφήσαμι
μικρά τουν αφαλό μας

Κων/νος Γ. Μητρέλλος
Ανεμώτια Λέσβου, Σεπτέμβριος 1980