Τα καθημερινά προβλήματα των ελαιοπαραγωγών
Ένας σύγχρονος ξωμάχος της Λέσβου
«Όταν έχεις δημιουργήσει κάτι με τα ίδια σου τα χέρια, είναι δύσκολο να το αποχωριστείς ακόμα και σε ηλικία 70 χρονών, ακόμη κι αν αυτό με το οποίο αγαπάς να ασχολείσαι, δε σου δίνει αυτά που θα ήθελες. Έτσι κάνουν όσοι έχουν ελιές, έχουν μεγαλώσει μέσα στα κτήματα και έχουν φάει ψωμί από αυτές.» Αυτά είπε ο κ. Στρατής Δεσποτέλλης, που παρά την ηλικία του συνεχίζει να αγωνίζεται για τα κτήματά του και για την ελιά, ενάντια στις δυσκολίες που παρουσιάζονται.
Από ηλικία 14 χρόνων έμαθε ο κ. Δεσποτέλλης να κλαδεύει και δεν άρχισε να κάνει τα πρώτα του μεροκάματα στο χωριό του τη Φίλια, αλλά και σε άλλα χωριά. Μετά, βλέποντας ότι το μάζεμα της ελιάς συνέφερε για τα δεδομένα της εποχής, έβαλε στόχο και πέτυχε να αγοράσει κάποια κτήματα. «Τίποτα δε βρήκαμε έτοιμο, οι γονείς μας μάς έμαθαν να παλεύουμε για να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε», τόνισε χαρακτηριστικά. Σήμερα τα κτήματά του ανήκουν στα παιδιά του, όπως είπε, ωστόσο εκείνα δε δείχνουν τον ίδιο ζήλο με εκείνον, καθώς σκέφτονται ότι τα ακίνητα δημιουργούν «μπελάδες» με την Εφορία, από τη στιγμή που οι ιδιοκτήτες τους καλούνται να πληρώνουν φόρους γι’ αυτά, φόρους αυξημένους σε σχέση με το παρελθόν.