«Μας ψεκάζουν;» (Του Γιώργου Μ. Χουτζαίου *)

«Μας ψεκάζουν;».

Του Γιώργου Μ. Χουτζαίου * 

Θα δημοσιεύσω στην αγαπητή εφημερίδα «Εμπρός», σε πέντε συνέχειες, ένα μεγάλο άρθρο μου με το γενικό τίτλο: «Μας ψεκάζουν;».

Τα επιμέρους θέματα είναι:  

1) Ο μεγάλος επιστήμονας Νίκολα Τέσλα (1856 - 1943),

2) Η Ιονόσφαιρα της Γης,

3) Το Υπερόπλο ΗΑΑRP,

4) Συνέπειες των ακτινοβολιών του Υπερόπλου HAARP και

5) «Μας ψεκάζουν;».

(Θα ήθελα να κρίνετε με επιείκεια τα γραφόμενά μου.)

Ο μεγάλος επιστήμονας Νίκολα Τέσλα (1856 - 1943)

 

Ο Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε στο χωριό Σμίλιαν της σημερινής Κροατίας, από Xριστιανούς Ορθόδοξους γονείς (ο πατέρας του ήταν ιερέας και η μητέρα του κόρη ιερέα). Από μικρή ηλικία, ο Νίκολα εντυπωσιάστηκε από το φαινόμενο του Ηλεκτρισμού, όταν άρχισε να τρίβει το τρίχωμα των ζώων που είχαν στο σπίτι τους. Από μικρός ήταν βιβλιόφιλος και λάτρευε τους συγγραφείς Ιούλιο Βερν και Εμίλ Ζολά.

Μετά τη βασική εκπαίδευση στην πόλη Γκόσπιτς, πολύ γρήγορα έμαθε τη γερμανική γλώσσα. Οι καθηγητές του τον συμβούλεψαν να ασχοληθεί περισσότερο με τη μελέτη του Ηλεκτρομαγνητισμού. Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο (1873) με βαθμό «λίαν καλώς», επέστρεψε στο χωριό του, όπου προσβλήθηκε από χολέρα. Μετά την αποθεραπεία του (1885), πήρε δύο υποτροφίες για την Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή του Γκρατς, όπου έδωσε και δύο διαλέξεις: «Περί Τριχοειδών Φαινομένων» και «Περί Μυών», ενώ ανέβασε και θεατρικές παραστάσεις.

Το 1877 δεν μπόρεσε να καλύψει τα έξοδα των σπουδών του, στράφηκε στην άσωτη ζωή και το 1878 το Πανεπιστήμιο τον έδιωξε χωρίς να πάρει πτυχίο. Το 1879 γράφτηκε στη Φυσικομαθηματική Σχολή της Πράγας, όμως πάλι λόγω οικονομικών προβλημάτων δεν πήρε πτυχίο. Έτσι, αποφάσισε να αφοσιωθεί στην τεχνική εμπειρία (να γίνει δηλαδή εμπειροτέχνης). Μετά την Πράγα φεύγει για τη Βουδαπέστη, όπου δούλεψε ως τεχνικός σχεδιαστής στο Κεντρικό Τηλεγραφικό Γραφείο της Ουγγαρίας. Οι τεχνικές του ικανότητες ξεχώρισαν, έγινε προϊστάμενος και το 1884 άφησε έκθαμβους τους πάντες στα γραφεία της Εταιρείας Edisson’s Club for Europe όταν διόρθωσε τη μεγάλη βλάβη στον ηλεκτρικό σταθμό του Στρασβούργου. Τότε τον συμβούλεψαν να επισκεφθεί τον Τόμας Έντισσον (1841 - 1931) στις ΗΠΑ.

Εκεί ο Νίκολα συναντήθηκε με τον Έντισσον, ο οποίος τού ανέθεσε να επισκευάσει τη γεννήτρια του πλοίου «Όρεγκον». Όμως σύντομα φάνηκε ότι οι σχέσεις τους δεν ήταν καλές. Γιατί ο Έντισσον ήταν άνθρωπος πρακτικός και βασιζόταν περισσότερο στην εργατικότητα και στις εμπειρίες του, ενώ αντίθετα ο Τέσλα ήταν ένας άνθρωπος με ιδανικά, διανοούμενος και πιο πολύ θεωρητικός.

Όμως η μεγαλύτερη διαφορά τους ήταν ότι ο Έντισσον υποστήριζε τη χρήση του συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ ο Τέσλα ήταν υποστηρικτής της χρήσης του εναλλασσόμενου ρεύματος. Φήμες θέλουν τον Έντισσον να είχε ενοχληθεί από την ενασχόληση του Τέσλα με μυστικιστικές θεωρίες και πειράματα. Έτσι οι δρόμοι τους χώρισαν κάπου στο 1886.

Το 1887 ο Τέσλα βρήκε χρηματοδότη για τα πειράματά του τον Α. Μόργκαν, διευθυντή της τηλεγραφικής εταιρείας Western Union, ο οποίος του έστησε το εργαστήριό του κοντά στο εργαστήριο του Έντισσον. Το 1887 η πατέντα του με τον τίτλο «Πολυφασικό Σύστημα Τέσλα» κατοχυρώθηκε από την Αμερικανική Επιτροπή Ευρεσιτεχνιών. Το 1888 έδωσε μία διάλεξη με τίτλο:

«Το νέο Σύστημα Κινητήρων και Μετασχηματισμών του Εναλλασσόμενου Ρεύματος» στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Ηλεκτρομηχανικής, με αποτέλεσμα ο βιομήχανος Τζωρτζ Γουεστινχάουζ να συνεργαστεί μαζί του. Όμως ο Έντισσον προσπάθησε να δυσφημήσει και τους δύο, ειδικά όταν ο Γουεστινχάουζ πούλησε στη φυλακή Σινγκ-Σινγκ το σχέδιο κατασκευής λειτουργίας της ηλεκτρικής καρέκλας με εναλλασσόμενο ρεύμα (1890). Το διάστημα 1890 - 1891 έδωσε δεκάδες διαλέξεις σε Αμερική, Παρίσι και Μεγάλη Βρετανία για το εναλλασσόμενο ρεύμα και τις χρήσεις του, ενώ βραβεύτηκε από το Βασιλιά της Σερβίας και τη Σερβική Βασιλική Ακαδημία. Στο διάστημα 1892 - 1903, ο Τέσλα αγωνιζόταν να αποδείξει ότι η εκπομπή και λήψη ραδιοκυμάτων ήταν δική του ανακάλυψη και όχι του Ιταλού Μαρκόνι.

Τελικά ο Τέσλα δικαιώθηκε το 1940, ενώ το 1955 (μετά το θάνατό του) αναγνωρίστηκε ως εφευρέτης του ραδιοφώνου. Το 1893 στη Διεθνή Έκθεση του Σικάγο, ο Γκρόβερ Κλήβελαντ, ο 24^ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, φωταγώγησε το Σικάγο με λάμπες που λειτουργούσαν με εναλλασσόμενο ρεύμα. Ήταν ημέρα αποθέωσης του Τέσλα. Το 1895 ο Γερμανός φυσικός Ρέντγκεν, με τη βοήθεια του Τέσλα, ανακοίνωσε την ανακάλυψη των ακτινών Χ, με τις οποίες βγάζουμε ακτινογραφίες. Το 1898 ο Τέσλα ισχυρίστηκε, δημιουργώντας και χρησιμοποιώντας μια συσκευή Γεωδυναμικής, ότι ήταν υπεύθυνος ενός μικρού σεισμού που συνέβη στη Νέα Υόρκη. Σήμερα γνωρίζουμε ότι είναι όντως εφικτή η πρόκληση σεισμών με ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς (EMR ή HMΠ).

Εκείνη την εποχή, η φήμη τού Τέσλα στις ΗΠΑ ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλον εφευρέτη ή επιστήμονα στη λαϊκή συνείδηση. Λόγω όμως της εκκεντρικότητάς του και των περίεργων και θεωρούμενων ως εξωφρενικών ισχυρισμών του, π.χ. ότι η επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη θα βοηθήσουν την εκτόξευση του ανθρώπινου πολιτισμού σε πολύ ανώτερη κλίμακα, τελικά εξοστρακίστηκε και θεωρήθηκε τρελός επιστήμονας.

Από το 1898 έως το 1903, ο Τέσλα άλλαζε χρηματοδότες, ενώ έκανε πειράματα για τη λεγόμενη «Ελεύθερη Ενέργεια», για την οποία δε γνωρίζουμε και πολλά και η οποία θα μοιραζόταν δωρεάν. Έτσι δεν είχε πια χρηματοδότη και έως το 1910 είχε ξεχαστεί ή παραγκωνιστεί λόγω των νέων θεωριών και εφευρέσεων (αδελφοί Ράιτ που κατασκεύασαν το πρώτο αεροπλάνο, η ανακάλυψη της Ραδιενέργειας από το ζεύγος Κιουρί, η Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν).

Από το 1915 έως το 1917 ο Τέσλα κέρδισε πολλές διακρίσεις από διάφορες ακαδημίες, αλλά έχασε την ευκαιρία να προταθεί για Νόμπελ Φυσικής αυτός και όχι ο Έντισσον. Το 1916, νέα κόντρα ξέσπασε ανάμεσα στους φυσικούς, από τους οπαδούς τού Τέσλα (Κυματική Θεωρία) εναντίον των οπαδών της Θεωρίας τού Αϊνστάιν (Ατομική Θεωρία).

Από το 1918 έως το 1922 κατοχύρωσε πολλές πατέντες ευρεσιτεχνίας για τη Μηχανική των Υγρών, οι οποίες αγοράστηκαν από διάφορες εμπορικές εταιρείες. Το 1924 ο Τέσλα ισχυρίστηκε ότι είχε εφεύρει την περιβόητη «Ακτίνα του Θανάτου», ένα Υπερόπλο ικανό να καταστρέψει μεγάλες εκτάσεις, να καταρρίψει χιλιάδες αεροπλάνα σε απόσταση 200 μιλίων, ενώ αυτό ήταν υπεύθυνο για τη μεγάλη έκρηξη στην Τουγκούσκα της Ρωσίας (1908), η οποία σήμερα πιθανολογείται ότι οφειλόταν στην έκρηξη ενός μεγάλου αστεροειδούς πάνω από το έδαφος. Το 1941, με την επέκταση του ναζισμού στην Ευρώπη και τον αναβρασμό του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο Τέσλα ήθελε να κατασκευάσει ένα «Νέο Υπερόπλο», για να σώσει την πατρίδα του.

Αλλά ο θάνατός του δεν τον άφησε να ολοκληρώσει τα πειράματά του. Εκτός από τη δουλειά του στον Ηλεκτρομαγνητισμό και τα Συστήματα Ισχύος, λέγεται ότι ο Τέσλα είχε συνεισφορές και στη θεμελίωση της Ρομποτικής, του Τηλεχειρισμού, στην ανάπτυξη του Ραντάρ, στην επέκταση της Βαλλιστικής, καθώς και στην Πυρηνική και Θεωρητική Φυσική.

Ο Τέσλα ισχυριζόταν, μέσα σε όλες τις άλλες θεωρίες του, ότι το 2035 η μόλυνση του νερού θα είναι πολύ χαμηλή, τα ποσοστά παραγωγής δημητριακών πολύ υψηλά, θα γίνει αναδάσωση όλων των καμμένων και άνυδρων περιοχών, καθώς και εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον.

Για όλες τις παράξενες ανακοινώσεις ανακαλύψεων και απόψεις τού Τέσλα, οι δημοσιογράφοι και ο επιστημονικός κόσμος τότε τον περιγέλασαν, τον ονόμασαν τρελό, ενώ μέχρι και σήμερα πολλοί μελετητές εντάσσουν τις περισσότερες εφευρέσεις του στον τομέα των ανεξήγητων φαινομένων και γεγονότων. Σήμερα η προσπάθεια αποκρυπτογράφησης μέρους των θεωριών και ανακαλύψεων του Τέσλα γίνεται με συστήματα όπως το άκρως απόρρητο HAARP, για το οποίο θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο.

Από το 1936 έως το θάνατό του (1943), το FBI παρακολουθούσε τις συνομιλίες και τις κινήσεις τού Τέσλα, φοβούμενο ότι είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις με τη Σταλινική Σοβιετική Ένωση. Το 1937 ένα αυτοκίνητο χτύπησε τον Τέσλα σπάζοντάς του αρκετά πλευρά και κλονίζοντας σοβαρά την υγεία του. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Τέσλα είχε να αρρωστήσει από τα 30 του χρόνια, υποστήριζε δε ότι γι’ αυτό «φταίνε τα πειράματά του».

Το Κράτος της Γιουγκοσλαβίας, μετά το ατύχημά του, του έβγαλε ισόβια σύνταξη, ενώ ήδη από το 1926 τα Πανεπιστήμια του Βελιγραδίου και του Ζάγκρεμπ τον είχαν ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα.

Ο Τέσλα είναι κυρίως γνωστός για τις επαναστατικές του συνεισφορές στους κλάδους του Ηλεκτρισμού και του Μαγνητισμού στα τέλη του 19^ου και στις αρχές του 20^ού αιώνα.
Οι ανακαλύψεις του και η θεωρητική εργασία του αποτέλεσαν τη βάση για την εφαρμογή του σημερινού Συστήματος Εναλλασσόμενου Ηλεκτρικού Ρεύματος. Εφευρέσεις όπως τα Πολυφασικά Συστήματα Διανομής Ισχύος συνετέλεσαν στην εκδήλωση της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης. Σύγχρονοι μελετητές του έργου του τον έχουν αποκαλέσει «τον Άνθρωπο που εφηύρε τον 20ό αιώνα» και «Προστάτη Άγιο του Σύγχρονου Ηλεκτρισμού».

Το 1943 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ τον αναγνώρισε ως εφευρέτη της Ασύρματης Επικοινωνίας. Η μονάδα έντασης του μαγνητικού πεδίου (μονάδα Μαγνητικής Επαγωγής) στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων (SI), τo Tesla, ονομάστηκε προς τιμήν του στο Διεθνές Συνέδριο Μέτρων και Σταθμών του Παρισιού το 1960.
Ο Τέσλα πέθανε τελικά, ενώ εργαζόταν στο εργαστήριό του, στις 7 Ιανουαρίου 1943, αλλά τον βρήκαν νεκρό δύο ημέρες αργότερα, γιατί, όπως έκανε πάντα, είχε κρεμάσει στην πόρτα του δωματίου του την επιγραφή: «ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ. ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ». 

Η Ιονόσφαιρα της Γης 

Η Ατμόσφαιρα της Γης αποτελείται από τα εξής πέντε στρώματα, με βάση την κατανομή της θερμοκρασίας κατά ύψος: 

1) Τροπόσφαιρα: Από την επιφάνεια της Γης μέχρι ύψος 20 Κm στον Ισημερινό και 7 - 8 Km στους πόλους. Στην Τροπόσφαιρα συμβαίνουν όλα τα μετεωρολογικά φαινόμενα της Γης. Η θερμοκρασία ελαττώνεται με το ύψος κατά 0,64° C/100 m. 
2) Στρατόσφαιρα: Μετά την Τροπόσφαιρα, σε ύψος 10 έως 50 Κm. Η θερμοκρασία αρχίζει από -60° C και φτάνει τους 15° C πάνω από τα 35 Km. (Η Τροπόσφαιρα και η Στρατόσφαιρα περιέχουν το 99,9% της μάζας της Ατμόσφαιρας). 
3) Μεσόσφαιρα: Μετά τη Στρατόσφαιρα, σε ύψος 55 έως 80 Km. H θερμοκρασία φτάνει τους -150° C. 
4) Θερμόσφαιρα: Μετά τη Μεσόσφαιρα, σε ύψος από 80 έως 800 Km. Η θερμοκρασία από -92° C έως μερικές χιλιάδες βαθμούς Κελσίου στα 400 Km. 
5) Εξώσφαιρα: Μετά τη Θερμόσφαιρα, σε ύψος από 800 Km έως τα 2.000 Km ή 3.500 Κm. Mετά είναι το Διάστημα, με θερμοκρασία περίπου -273° C, που είναι η χαμηλότερη θερμοκρασία στο Σύμπαν.

Όμως μέσα στην Ατμόσφαιρα υπάρχει μία ιδιάζουσα περιοχή (στρώμα), η οποία αρxίζει από το ύψος των 400 - 500 Km και φτάνει σχεδόν μέχρι το ανώτατο όριό της, δηλαδή την Εξώσφαιρα. Λόγω του πολύ μεγάλου αριθμού ιόντων (δηλαδή ηλεκτρισμένων σωματιδίων) που βρίσκεται μέσα σ’ αυτόν το στρώμα, ονομάστηκε Ιονόσφαιρα (ή Ιοντόσφαιρα). Σημειώνεται πάντως ότι και η Τροπόσφαιρα περιέχει ηλεκτρισμένα σωματίδια.

Τα τελευταία αυτά ιόντα δημιουργούνται κυρίως από τις ηλεκτρικές εκκενώσεις των καταιγίδων, αλλά και από τις ακτινοβολίες των ραδιενεργών ουσιών που υπάρχουν στο φλοιό της Γης. Εκτός όμως από αυτά, υπάρχουν και ιόντα που χαρακτηρίζονται «υψηλής ενέργειας» και προέρχονται από την Κοσμική Ακτινοβολία (αυτή η Ακτινοβολία αποτελείται 87% από πρωτόνια, 12% από σωμάτια άλφα και λίγους βαρύτερους πυρήνες.

Εκπέμπεται από το Σύμπαν και κυρίως από Υπερκαινοφανείς Αστέρες). Υπολογίζεται ότι σε ένα 24ωρο, δύο δισεκατομμύρια τέτοια σωματίδια βομβαρδίζουν το εξωτερικό όριο της Ατμόσφαιρας και σποραδικά μερικά από τα πρωτόνια αυτά, φτάνουν μέχρι και τα κατώτερα στρώματά της.

Η μέχρι σήμερα επιστημονική έρευνα έχει αποδείξει τη μεγάλη σημασία που έχουν τα ιόντα της Ατμόσφαιρας κυρίως στην υγιεινή διαβίωση των ανθρώπων του πλανήτη Γη. Επειδή τα ιόντα της Ιονόσφαιρας δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα, διακρίνονται τρεις Περιοχές:

α) Περιοχή D: Είναι η χαμηλότερη (πρώτη) περιοχή, σε ύψος 60 - 90 Km. Ο ιοντισμός της οφείλεται στη δράση της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας.
β) Περιοχή Ε: Είναι η δεύτερη περιοχή (καθ’ ύψος από το έδαφος). Ονομάζεται και περιοχή Kennelly-Heaviside). Εκτείνεται από τα 100 έως τα 150 Km. Eίναι στρώμα πολύ ιοντισμένο και με πολύ ενδιαφέρον, αφού ανακλά τα πολύ μεγάλου μήκους κύματος ραδιοφωνικά κύματα (LF), άρα με μικρές συχνότητες (145,5 - 283,5 KHz), με αποτέλεσμα τα εν λόγω κύματα να φτάνουν σε μεγάλες αποστάσεις χωρίς να απορροφούνται από το κυρτό έδαφος της Γης. Η Περιοχή Ε λειτουργεί ως ένας τεράστιος ηλεκτρονικός καθρέφτης που διακόπτει την πορεία των μακρών κυμάτων και τα ανακλά στη Γη.
γ) Περιοχή F: Είναι το τρίτο (ανώτερο) στρώμα, γνωστό ως στρώμα Appleton, και βρίσκεται σε ύψος 200 - 300 Km. H Περιοχή F λειτουργεί επίσης ως δεύτερος ανακλαστικός ηλεκτρονικός καθρέφτης που διακόπτει και αντανακλά στη Γη την πορεία των βραχέων κυμάτων (ΗF), που έχουν συχνότητες 3,1 - 26,1 MHz και κατάφεραν ανενόχλητα να διαπεράσουν την Περιοχή Ε.

Παρατήρηση: Θα ήθελα εδώ παρενθετικά να αναφερθώ εν συντομία σε ένα εντυπωσιακό φωτεινό φαινόμενο, το οποίο συμβαίνει στην ανώτερη Ατμόσφαιρα της Γης: Πρόκειται για το Πολικό Σέλας, το οποίο παρατηρείται ιδίως στις πολικές περιοχές (Βόρειο Πολικό Σέλας και Νότιο Πολικό Σέλας). Οφείλεται στο βομβαρδισμό των υψηλών στρωμάτων της Ατμόσφαιρας από ηλεκτρόνια, τα οποία προέρχονται από ρεύματα φορτισμένων σωματιδίων που εκπέμπει ο Ήλιος (Ηλιακός Άνεμος).
Τα φορτισμένα αυτά σωματίδια (κυρίως πρωτόνια και ηλεκτρόνια) εκτρέπονται από το μαγνητικό πεδίο της Γης, έτσι ώστε τα μεν ηλεκτρόνια να εγκλωβίζονται γύρω από τους μαγνητικούς πόλους όπου το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι ισχυρότερο, τα δε πρωτόνια να διεισδύουν μέσα στην Ατμόσφαιρα, κοντά στους μαγνητικούς πόλους, και όσα έχουν αρκετή ενέργεια από τον Ήλιο, να καταφέρνουν να φτάνουν μέχρι το έδαφος.
Ταυτόχρονα, όμως, τα ηλεκτρόνια που διεισδύουν στα ανώτερα στρώματα της Ατμόσφαιρας, διεγείρουν τα άτομα Οξυγόνου και Αζώτου της Ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά κατά την αποδιέγερσή τους να εκπέμπουν φως (φωτόνια), που έχει χαρακτηριστικό μήκος κύματος (χρώμα) για το κάθε αέριο. Έτσι το φαινόμενο εμφανίζεται σε ύψος 100 Km από το έδαφος και φτάνει μερικές εκατοντάδες Km πάνω από το ύψος αυτό. 

Το Υπερόπλο HAARP

Ιστορικό

H λέξη H.A.A.R.P. είναι τα αρχικά που παραπέμπουν στο High frequency Active Aural Research Programme (ή στα ελληνικά: Ερευνητικό Πρόγραμμα Υψηλής Συχνότητας Δραστικής Ακτινοβολίας). Το Πρόγραμμα αυτό έχει συνοδευτεί από συνωμοσιολογικές θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες πρόκειται για ένα τρομακτικό Οπλικό Σύστημα Ηλεκτρομαγνητικής Ακτινοβολίας, το οποίο αναπτύσσουν συστηματικά οι ΗΠΑ από το 1987. Το ΗΑΑRP αποτελείται από ένα σύστημα 130 κεραιών υψηλής συχνότητας, όλες πάνω από 40m ύψος, μέσω των οποίων ηλεκτρομαγνητικά κύματα παραγόμενα από ειδικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού διοχετεύονται σε μία υπερκεραία. Τα κύματα αυτά, μέσω της ανάκλασής τους στην Ιονόσφαιρα της Γης, πολλαπλασιάζουν την ισχύ της Ηλεκτρομαγνητικής Ακτινοβολίας (σε προχωρημένο στάδιο του σχεδιασμού, θα φτάνει τα 10 δισεκατομμύρια Watt) και κατευθύνονται σε επιθυμητά σημεία.

Οι ιδέες στις οποίες βασίζεται το ΗΑΑRP, είναι εκείνες που ανέπτυξε το 1907 ο πολυεφευρέτης, Σέρβος φυσικός, Νίκολα Τέσλα, στον οποίο αναφέρθηκα σε προηγούμενο άρθρο μου. Ο Τέσλα είχε παθιαστεί με την ιδέα της άντλησης ενέργειας από την Ιονόσφαιρα και την ασύρματη τηλεμεταφορά στη Γη. Έβλεπε το συνδυασμό Ιονόσφαιρας και Γης ως μία τεράστια μπαταρία, που θα παρείχε δωρεάν ρεύμα σε όλους τους ανθρώπους. Για να αποδείξει το υλοποιήσιμο των θεωριών του, κατασκεύασε έναν πύργο-κεραία, εντελώς ανάλογο των τωρινών κεραιών τού ΗΑΑRP.

To πείραμα πέτυχε εν μέρει, αλλά ο πύργος καταστράφηκε. Οι χρηματοδότες του, ενοχλημένοι από την εμμονή του στη δωρεάν διανομή ενέργειας, τον άφησαν να βουλιάξει στα χρέη. Λίγο πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τέσλα παρουσίασε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ την πρότασή του για ένα πλέγμα κεραιών που θα εντόπιζαν και θα κατέρριπταν ό,τι έμπαινε στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ.

Οι ιδέες του περιγελάστηκαν ως φαντασιώσεις και ο Τέσλα πέθανε δυστυχής, πάμπτωχος και καταφρονημένος. Οι σημειώσεις του όμως κατασχέθηκαν μετά το θάνατό του (1943) από το FBI, ως ζήτημα Εθνικής Ασφαλείας.

Σαράντα χρόνια αργότερα, ένας άλλος ερευνητής, ο φυσικός Μπέρναρντ Ίστλουντ, κλήθηκε στην Αλάσκα για να βρει έναν τρόπο αξιοποίησης των τεράστιων αποθεμάτων φυσικού αερίου στο βόρειο τμήμα της. Όμως η περιοχή των κοιτασμάτων ήταν τόσο απόμακρη, ώστε το κόστος εξόρυξης και μεταφοράς του φυσικού αερίου ήταν απαγορευτικό.

Ο Ίστλουντ βασίστηκε στις ιδέες τού Τέσλα και πρότεινε την κατασκευή του Ιονοσφαιρικού Μεταφορέα Ενέργειας. Η πρότασή του δεν ενθουσίασε την εταιρεία εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου (εταιρεία ARCO), αλλά οι σχετικές ευρεσιτεχνίες που είχε κατοχυρώσει το 1985 ο Ίστλουντ, είχαν μεγάλη απήχηση στους στρατιωτικούς των ΗΠΑ. Ανέθεσαν λοιπόν το 1993 σε θυγατρική εταιρεία της ARCO, που είχε τα δικαιώματα των πρώτων ευρεσιτεχνιών τού Ίστλουντ, να κατασκευάσει το HAARP. Τo 1994, μια εταιρεία του Στρατού, η e-Systems, εξαγόρασε τη θυγατρική της ARCO και αμέσως μετά ανακοίνωσε την επέκταση των ερευνών τού ΗΑΑRP στον τομέα της υπόγειας τομογραφίας (δηλαδή οι ακτινοβολίες τού HAARP να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταγραφή υπόγειων στοών, τούνελ και καταφυγίων).

Οι όλες εξελίξεις έκαναν τον Ίστλουντ να αντιδράσει, αποκαλύπτοντας ότι οι στρατιωτικοί μετέτρεψαν την αρχική ερευνητική αποστολή τού HAARP σε ένα υπερόπλο. Εξέχοντες φυσικοί εξέθεσαν τις αγωνίες τους σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά, όπως το «Physics and Society».

Διάφοροι ερευνητές, που κατά δήλωσή τους εργάζονταν στο HAARP, άρχισαν να διαρρέουν - ανώνυμα πάντα - τους νέους στόχους του προγράμματος, οι οποίοι αποδεικνύουν ένα ευρύ φάσμα δυνατοτήτων, το οποίο ήταν ό,τι καλύτερο για τους θιασώτες της συνωμοσιολογίας, όταν μάλιστα για το καθένα υπάρχει και μία κατοχυρωμένη πατέντα τού Ίστλουντ, συν επιπλέον άλλες κατοπινές, που έχουν χαρακτηριστεί υψίστης ασφαλείας από το Αμερικανικό Πεντάγωνο και δεν επιτρέπεται η δημοσίευσή τους.

Ο Ίστλουντ εργάζεται από το 1998 για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) με στόχο την υλοποίηση ενός δορυφόρου, επονομαζόμενου Thunderstorm Solar Power Satellite, ο οποίος θα μετατρέπει την ηλιακή ενέργεια σε μικροκύματα, για να καταστέλλει μέσω αυτών τυφώνες στη Γη ή να περιστέλλει καταιγίδες.

Επίσημα το HAARP έχει σκοπό τη μελέτη της Ιονόσφαιρας για τη διέγερση και τη χρήση αυτής ως κεραίας Ηλεκτρομαγνητικών Κυμάτων, τη βελτίωση των επικοινωνιών (π.χ. HF, VHF, επικοινωνίες υποβρυχίων, ELF κ.λπ.), αλλά ακόμη και για επιτήρηση (surveillance).

Το HAARP χρηματοδοτείται από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία και το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό. Ο Σταθμός τού HAARP στην Αλάσκα, στην πόλη Gakona, διαθέτει εγκαταστάσεις εκπομπής Ηλεκτρομαγνητικών Κυμάτων HF (2,8 - 10 MHz) υψηλής ισχύος (των μερικών MW), τα οποία διεγείρουν τα φορτισμένα σωματίδια της Ιονόσφαιρας (π.χ. υψηλής ενέργειας ηλεκτρόνια), προκαλώντας την παραγωγή ασθενών κυμάτων VLF, ELF κ.λπ.. Επισημαίνεται ότι οι συχνότητες της ζώνης ELF (30 - 300 Hz) διαπερνούν το έδαφος και τη θαλάσσια μάζα, αποκαλύπτοντας γεωλογικά και ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά του πλανήτη σε πολύ μεγάλο βάθος (εφαρμογές τομογραφίας). 

Μας ψεκάζουν; (μέρος δ΄)

A) Συνέπειες των ακτινοβολιών του Υπερόπλου HAARP 

Σύμφωνα με όσα έχουν διαρρεύσει και έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς, οι συνέπειες από τις ακτινοβολίες τού ΗΑΑRP και οι δυνατότητές του ως υπερόπλου είναι οι εξής:

1) Τα τεράστιας ισχύος ηλεκτρομαγνητικά κύματα του HAARP θα είναι δυνατόν, μετά την τελειοποίησή τους, να προκαλούν ανεπανόρθωτες αλλαγές στο περιβάλλον, μέσω της δημιουργίας «τρυπών» στην Ιονόσφαιρα (στη χειρότερη εκδοχή) και υπερβολική αραίωση της Ατμόσφαιρας (το πιο απαισιόδοξο σενάριο). Επίσης θα έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί τεχνητό Όζον (σε περιοχές όπου η «τρύπα του Όζοντος» έχει μεγεθυνθεί επικίνδυνα) ή να το καταστρέφει, με αποτέλεσμα την έκθεση της Γης και των ζωντανών οργανισμών στο έλεος της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας (βέβαια οι υπεύθυνοι του Προγράμματος ισχυρίζονται απλοϊκά ότι αυτό είναι όπως όταν βουτάς το χέρι σου μέσα στο νερό, οπότε δημιουργείται «τρύπα», αλλά όταν το βγάλεις ξανακλείνει. Στην αραιωμένη περιοχή της Ατμόσφαιρας πάνω από μια περιοχή δε θα έχουμε εκτόνωση των κεραυνών, με αποτέλεσμα αυτοί να φτάνουν στη Γη με απίστευτη ένταση.

Έτσι η Γη θα φορτίζεται ηλεκτρικά και θα ανεβαίνει η θερμοκρασία της, εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο το φαινόμενο του Θερμοκηπίου. Θα έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στη διαδικασία εκδήλωσης ακραίων καιρικών φαινομένων για να τα εκτονώνει ή (αντίθετα) να τα δημιουργεί. Για παράδειγμα, μπορεί να συντελέσει στην αποδυνάμωση τυφώνων ή στη δημιουργία τους. 

2) Με την πρόσκρουση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στην Ιονόσφαιρα, τμήματά της θα ωθούνται ψηλότερα και το κενό που θα δημιουργείται, θα σπεύδουν να καλύψουν άλλες μάζες αέρα από παρακείμενες περιοχές, οι οποίες με τη σειρά τους θα αφήσουν κενό το οποίο θα καλυφθεί από άλλες κ.ο.κ.. Άρα έτσι στη Γη θα έχουμε φαινόμενο ντόμινο, επομένως θα προκύψει αλλαγή του κλίματος σε ολόκληρες επιλεγμένες περιοχές με τεράστιες πλημμύρες, παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας κ.λπ.. Άρα θα δημιουργείται μικροκλίμα στην επιλεγμένη περιοχή με βροχόπτωση, ομίχλη κ.λπ. (περιβαλλοντικό όπλο). 

3) Το ΗΑΑRP θα έχει τη δυνατότητα να παραλύει κάθε ηλεκτρική και ηλεκτρονική συσκευή σε επιλεγμένες περιοχές. Το αποτέλεσμα θα είναι το σταμάτημα μηχανημάτων σε εντατικές μονάδες νοσοκομείων, αδρανοποίηση κάθε ραδιοσυχνότητας, διακοπή επικοινωνίας αεροσκαφών με τον πύργο ελέγχου, καταστροφή δορυφόρων, υπερφόρτωση των ενεργειακών δικτύων και δημιουργία μπλακάουτ, να εντοπίζει πυρηνικούς πυραύλους και να τους καταστρέφει με υπερθέρμανση των ηλεκτρονικών τμημάτων τους κ.λπ.. 

4) Να ακτινογραφεί το υπέδαφος και να καταγράφει κάθε φυσικό ή τεχνητό κοίλωμα ή τούνελ. Ακόμα, να διοχετεύει ηλεκτρομαγνητικά κύματα προς το υπέδαφος, οπότε είναι πολύ πιθανή η πρόκληση βιβλικών σεισμών (γεωφυσικό όπλο). 

5) Και φτάνουμε στην επίδραση της χρήσης τού HAARP στα ζωντανά όντα της Γης, που αποτελεί το τρομακτικότερο σενάριο: Από τα εγκεφαλογραφήματα προκύπτει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος εκπέμπει ηλεκτρομαγνητικά κύματα με τις εξής περιοχές συχνοτήτων: i) Κύματα Δέλτα (0,3 - 3,5 HZ), ii) Kύματα Θήτα (4 - 7 Hz), iii) Κύματα Άλφα (8 - 13 Hz) και iv) κύματα Βήτα (14 - 30 Hz).

Oι συχνότητες κάτω από 8 Ηz (Δέλτα και Θήτα κύματα) έχουν το (σχεδόν) κοινό όνομα Θήτα κύματα. Αυτά φαίνεται να είναι μερικές από τις ελάχιστες αντιληπτές συχνότητες, όμως φαίνεται να συνδέονται με τη δημιουργική γνωστική σκέψη.
Έτσι, όταν ένας καλλιτέχνης ή επιστήμονας έχει την εμπειρία της «ικανοποίησης», τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι συχνότητες του εγκεφάλου να βρίσκονται στη θήτα περιοχή. Οι άλφα συχνότητες συνδέονται με χαλαρωτικές, στοχαστικές καταστάσεις, Πολλοί άνθρωποι είναι στην άλφα κατάσταση κατά τη διάρκεια λίγου χρόνου πριν πάνε για ύπνο.
Τα κύματα Άλφα είναι ισχυρότατα κατά τη διάρκεια του λυκόφωτος και του λυκαυγούς, οπότε είμαστε μισοκοιμισμένοι και μισοξυπνημένοι. Οι βήτα συχνότητες (πάνω από 14 Hz) συμπίπτουν με την πλέον «ξυπνητή» αναλυτική σκεπτικιστική κατάσταση. Εάν λύσουμε ένα μαθηματικό πρόβλημα, ο εγκέφαλός μας εργάζεται σε βήτα συχνότητα.
Οι περισσότερες από τις ξυπνητές μας ώρες ως ενήλικες διανύονται σε βήτα κατάσταση. Είναι λοιπόν δυνατόν, μέσω της εκπομπής ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων σε συγκεκριμένες συχνότητες και του συντονισμού τους με τις παραπάνω αντίστοιχες ανθρώπινες συχνότητες, να επηρεαστεί η λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Πειράματα έχουν δείξει ότι συγκεκριμένες χαμηλές συχνότητες επηρεάζουν τη λειτουργία του ανθρώπινου και όλων των ζώων εγκεφάλου, φτάνοντας ως το σημείο ελέγχου του.
Η έκθεση δε σε τέτοιες συχνότητες για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει φοβερές βλάβες στον οργανισμό, που ξεκινούν από ημικρανίες, ανεξήγητη νευρικότητα, μελαγχολία, κατάθλιψη και φτάνουν μέχρι τον καρκίνο από αλλοίωση του DNA, με φρικιαστικές συνέπειες όχι μόνο για τους παθόντες, αλλά και στις μελλοντικές γενιές.
Πιο συγκεκριμένα, τα εκπεμπόμενα ηλεκτρομαγνητικά κύματα συγκεκριμένων συχνοτήτων είναι δυνατόν να διεγείρουν ψυχολογικά ολόκληρους πληθυσμούς, οδηγώντας τους είτε σε ακραία συμπεριφορά είτε σε πνευματική κατατονία (λήθαργος/αδράνεια), άρα το HAARP μπορεί να εξελιχθεί και σε τρομακτικό ψυχοτρονικό όπλο. 

B) Άλλα Ιονοσφαιρικά Συστήματα 
Yπάρχουν και άλλα ερευνητικά κέντρα μελέτης της Ιονόσφαιρας. Αναφέρω τα δύο σπουδαιότερα: 

1) Το ρωσικό Sura Ionospheric Heating Facility (δηλαδή η Sura Ιονοσφαιρική Εγκατάσταση Θέρμανσης). Βρίσκεται κοντά στη μικρή πόλη Vasilsursk, περίπου 100 Km ανατολικά από το Nizhny Novgorod. Ξεκίνησε να λειτουργεί το 1981 από το Ραδιοφυσικό Ερευνητικό Ινστιτούτο (NIRFI).
To Sura είναι ικανό να ακτινοβολεί περίπου ενεργό ισχύ 190 MW (ERP) σε βραχέα κύματα. Χρησιμοποιώντας αυτήν τη δυνατότητα, Ρώσοι ερευνητές μελέτησαν τη συμπεριφορά της Ιονόσφαιρας και την επίδραση της δημιουργίας και εκπομπής χαμηλής συχνότητας ακτινοβολίας για τη διαφοροποίηση του ρεύματος στην Ιονόσφαιρα. Στην αρχή, η δαπάνη πληρωνόταν από το Υπουργείο Άμυνας της Σοβιετικής Ένωσης. Το Sura και το ΗΑΑRP είναι παρόμοια.
Μόνο που το HAARP εκπέμπει σήματα πολύ χαμηλότερης ενέργειας από το Sura. Σημειώνεται ότι το ΗΑΑRP άρχισε να λειτουργεί το 1993. Το φάσμα συχνοτήτων τού Sura είναι 4,5 έως 9,3 MHz. Η εγκατάσταση αποτελείται από τρεις αναμεταδότες, με ισχύ ο καθένας 250 KW και μια συστοιχία 144 διασταυρούμενων διπόλων κεραιών με διαστάσεις 300 m x 300 m. Στη μέση του φάσματος συχνοτήτων λειτουργίας επιτυγχάνεται μια μέγιστη απόδοση περίπου 260 (περίπου 24 dB) και το ERP της εγκατάστασης είναι 190 MW (περίπου 83 dB).

2) Ο Ευρωπαϊκός Ιονοσφαιρικός Σταθμός EISCAT (αρχικά των λέξεων European Incoherent Scatter Scientific Association, δηλαδή Ευρωπαϊκή Ασυνεχής Διεσπαρμένη Επιστημονική Ένωση). Εκμεταλλεύεται τρία συστήματα RADAR διεσπαρμένης διασποράς: 224 MHz, 931 MHz στη Βόρεια Σκανδιναβία και ένα στα 500 MHz στο Svalbard, που χρησιμοποιείται για τη μελέτη της αλληλεπίδρασης μεταξύ του Ηλίου και της Γης, όπως αυτή αποκαλύπτεται από τις διαταραχές στην Ιονόσφαιρα και τη Μαγνητόσφαιρα.

Στην εγκατάσταση στο Ramfjord (κοντά στο Tromso της Νορβηγίας) υπάρχει επίσης μια εγκατάσταση ιονοσφαιρικής θέρμανσης παρόμοια με το HAARP. Οι επιπλέον σταθμοί δεκτών βρίσκονται στο Sodankylä της Φινλανδίας και στην Kiruna της Σουηδίας. Το EISCAT χρηματοδοτείται και λειτουργεί από Ερευνητικά Ινστιτούτα και Ερευνητικά Συμβούλια της Νορβηγίας, της Σουηδίας, της Φινλανδίας, της Ιαπωνίας, της Κίνας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Το EISCAT ξεκίνησε να λειτουργεί το 1973 με τη συμμετοχή της Γαλλίας, της Γερμανίας και των σκανδιναβικών χωρών, πέρασε μια κρίση λειτουργίας αλλά, χάρη στις προσπάθειες του φυσικού Beynon, ξεκίνησε να λειτουργεί ολοκληρωμένα το 1975. Έτσι εκατοντάδες Ευρωπαίοι και άλλοι επιστήμονες έχουν πλέον την ευκαιρία να χρησιμοποιούν το πιο προηγμένο ιονοσφαιρικό RADAR του κόσμου.

Το 2008, το Ευρωπαϊκό Στρατηγικό Φόρουμ για τις Υποδομές Έρευνας επέλεξε το EISCAT να το βοηθήσει για να γίνει EISCAT-3D, δηλαδή να μπορεί να παρακολουθεί τρισδιάστατα την Ιονόσφαιρα και την Ατμόσφαιρα για τα επόμενα 20 - 30 χρόνια. Η έναρξη αυτού του σημαντικού επιστημονικού βήματος θα ξεκινήσει το 2015 και θα αρχίσει η παραγωγή μιας σπονδυλωτής βάσης, με ορισμένες από τις συστοιχίες να είναι εξαιρετικά μεγάλες, με πάνω από 30.000 μεμονωμένα στοιχεία κεραίας. 

Μας ψεκάζουν; (μέρος ε΄)

Οι συζητήσεις για τις πυκνές λευκές λωρίδες που δημιουργούν περίεργα λευκά τζετ, τα οποία δε φέρουν διακριτικά και δεν αναγνωρίζονται «επίσημα» από την Πολιτική ή την Πολεμική Αεροπορία, έχουν πλέον καταστεί της μόδας. Κάποτε αυτές οι συζητήσεις απασχολούσαν μοναχικές ομάδες ανθρώπων που χαρακτηρίζονταν περιθωριακές και γραφικές, όντας τοποθετημένες από την κοινωνία της εποχής εκείνης στον κόσμο των συνωμοσιολογικών θεωριών.

Η φράση «χημικές ουρές» ή «chemtrails», όπως αποκαλούνται στο δυτικό κόσμο, αποτελούν, από το 2000 και μετά, ένα μυστηριώδες κομμάτι της ζωής μας, επηρεάζοντάς την ίσως με τρόπους που οι περισσότεροι από εμάς αδυνατούν προς το παρόν να αντιληφθούν. Μήπως λοιπόν μας ψεκάζουν με νανοσωματίδια αλουμινίου και βαρίου, με σκοπό τον έλεγχο του εγκεφάλου και των συνειδήσεών μας, ή όλες αυτές οι συνωμοσιολογικές θεωρίες δεν έχουν καμμιά λογική και επιστημονική βάση;

Είναι τελικά οι αεροψεκασμοί μύθος ή εφιαλτική πραγματικότητα; Θα προσπαθήσω να δώσω όλες τις πληροφορίες που έχω συλλέξει και μελετήσει για την εξήγηση των «χημικών ουρών» που αφήνουν πίσω τους τα ιπτάμενα αεροπλάνα και τις πιθανές συνέπειές τους για τον άνθρωπο. 

Α) Επιστημονική εξήγηση της ουράς που αφήνουν πίσω τους τα ιπτάμενα αεροπλάνα:

1) Λόγω υγροποίησης των υδρατμών εξ αιτίας της διαφοράς θερμοκρασίας: Οι κινητήρες των αεροπλάνων καίνε υδρογονάνθρακες (βενζίνη), οπότε παράγονται κυρίως διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και υδρατμοί (H2O).

Όταν όμως οι υδρατμοί έρχονται σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα, ο οποίος έχει χαμηλή θερμοκρασία, υγροποιούνται σχηματίζοντας σταγόνες νερού ή ακόμα μπορεί να σχηματίσουν μικρούς κρυστάλλους πάγου (ανάλογα με τη θερμοκρασία).

Το υγροποιημένο ή κρυσταλλοποιημένο νερό στη συνέχεια σχηματίζει τα σύννεφα που βλέπουμε ως ουρά πίσω από το αεροπλάνο. Επιπλέον, τα υπόλοιπα καυσαέρια βοηθούν στη συγκέντρωση του νερού σε ένα ή περισσότερα σημεία, οπότε σχηματίζονται μεγάλες σταγόνες βροχής (ένδειξη μολυσμένης ατμόσφαιρας).

Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στους υδρατμούς που αποβάλλονται από το αεροπλάνο και την Ατμόσφαιρα, τόσο πιο έντονο είναι το φαινόμενο. Παρόμοιο φαινόμενο συμβαίνει και όταν βλέπουμε τα χνώτα μας μια πολύ κρύα ημέρα. 

2) Λόγω της διαφοράς πίεσης που δημιουργείται στα φτερά του αεροπλάνου: Τα φτερά, λόγω του σχήματός τους, δημιουργούν μια διαφορά πίεσης ανάμεσα στον αέρα που βρίσκεται στο επάνω μέρος τους (υποπίεση) και στον αέρα που βρίσκεται στο κάτω μέρος τους (υπερπίεση), αυτός δε είναι ο λόγος που πετάνε τα αεροπλάνα.

Αυτή η διαφορά πίεσης σχηματίζει δίνες που δεν εξομαλύνονται με το που φεύγει το αεροπλάνο από την περιοχή, αλλά παραμένουν για αρκετό χρονικό διάστημα. Οι δίνες αυτές είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν, εκτός αν ο παρατηρητής βρίσκεται πολύ κοντά τους, είναι επομένως σχεδόν αδύνατο να παρατηρηθούν από το έδαφος.

Όμως οι δίνες μειώνουν την πίεση και τη θερμοκρασία, και αν στην περιοχή εκείνη υπάρχουν αρκετοί υδρατμοί, τότε υπάρχει περίπτωση η μείωση της πίεσης και της θερμοκρασίας να είναι αρκετή για να υγροποιηθούν οι υδρατμοί. Έτσι σχηματίζονται πάλι σύννεφα, τα οποία είναι πλέον ορατά.

Το πρώτο φαινόμενο είναι αρκετά πιο έντονο από το δεύτερο και συμβαίνει πολύ πιο συχνά. Δηλαδή οι περισσότερες περιπτώσεις σχηματισμού ουράς πίσω από ένα αεροπλάνο οφείλονται στη διαφορά θερμοκρασίας των υδρατμών που αποβάλλει το αεροπλάνο, και της Ατμόσφαιρας.

Οι υποστηριχτές της θεωρίας των αεροψεκασμών υποστηρίζουν ότι τα φαινόμενα που περιγράφονται παραπάνω, δημιουργούν μικρές ουρές και διαρκούν πολύ λίγο. Αυτό δεν είναι αλήθεια, γιατί αυτά τα φαινόμενα είναι αρκετά για να εξηγήσουν και τις μεγαλύτερης διάρκειας και μεγέθους ουρές των αεροπλάνων.

Αυτό που αλλάζει, είναι η θερμοκρασία της Ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται διαφορετικά είδη σύννεφων (με υγρό νερό ή κρυστάλλους πάγου/αλλαγή πυκνότητας κ.λπ.). Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ) της Ελλάδας, όπως και το Γραφείο του αρχηγού της Ελληνικής Αεροπορίας, έχουν δεχτεί πληθώρα ερωτήσεων πολιτών που ζητούσαν να πληροφορηθούν εάν πράγματι στον ελληνικό εναέριο χώρο πετούν αεροσκάφη που ψεκάζουν τους πολίτες.

Επακολούθησε η παρακάτω ανακοίνωση του ΓΕΑ για τους αεροψεκασμούς:

«α) Καμμία πτήση ψεκασμού με χημικές ουσίες δεν εκτελείται πάνω από ελληνικό έδαφος, εκτός ελάχιστων που αφορούν ψεκασμούς σε περιορισμένες καλλιεργήσιμες εκτάσεις από πολύ χαμηλό ύψος, οι οποίες πάντως δεν έχουν αρχίσει ακόμη για το έτος 2012.

β) Τα λευκά ίχνη που παρατηρούνται και ενδεχόμενα προκαλούν ανησυχία, αποτελούνται από νερό υπό τη μορφή σταγονιδίων ή μικροσκοπικών παγοκρυστάλλων και οφείλονται στη συμπύκνωση των υδρατμών που περιέχονται στα καυσαέρια των πολιτικών αεροσκαφών τα οποία κινούνται σε αεροδιαδρόμους άνωθεν της χώρας μας.

γ) Η συμπύκνωση των υδρατμών των καυσαερίων αποτελεί φυσικό φαινόμενο και οφείλεται στη χαμηλή θερμοκρασία του αέρα στα μεγάλα ύψη όπου κινούνται τα αεροσκάφη αυτά.

Το ίδιο φαινόμενο μπορεί να παρατηρηθεί και στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων τις πολύ ψυχρές ημέρες.

Ο χρόνος κατά τον οποίο είναι ορατά τα ίχνη συμπύκνωσης, μεταβάλλεται ανάλογα με τις συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας στο ύψος πτήσης.

δ) Οι πτήσεις των αεροσκαφών αυτών εγκρίνονται και ελέγχονται ανά πάσα στιγμή από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας της χώρας μας, ενώ η Πολεμική Αεροπορία εξασφαλίζει ότι δεν εισέρχεται άλλο ίχνος στον ελληνικό εναέριο χώρο για άλλη δραστηριότητα.

Ο Γεώργιος Μ. Χουτζαίος είναι φυσικός - μαθηματικός, τ. πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Αθηνών

προσθήκη εικόνων από το anemotia